Na een goede nacht begin ik de dag met bekijken waar we heen gaan vandaag. In een reisgids die we meehebben kijk ik even naar de Oregon trail, dat is een route van de oost naar de westkust voornamelijk via de US20. We hadden al voor de vakantie min of meer besloten dat we naar Kansas City willen en niet persé gelijk aan route 66 beginnen. En we willen eigenlijk ook een stukje van de US20 meepakken. Mijn oog valt op het dorp Galena, dat ziet er wel leuk uit. Is niet gruwelijk ver rijden dus dat is een prima doel voor vandaag. Ik boek gelijk een hotel voor vanavond dan is dat ook maar geregeld. Vervolgens pakken we rustig onze spullen. Ik heb gisterenavond de koffers heringericht, in 1 grote koffer zitten onze schone kleren, in de andere spullen die we nauwelijks nodig hebben en verder wordt dat de nieuwe spullen koffer. De grote koffers blijven in principe in de auto, ’s avonds gaan alleen de kleine koffertjes, waar ik elke dag dan schone kleren voor de volgende dag stop,  en de koelbox mee naar de kamer. Enfin, georganiseerd en wel brengen we de grote koffers naar de auto en gaan dan ontbijten in het hotel. Standaard hotelontbijtje waarbij ik een bagel rooster en pannenkoekjes in een soort van wafelijzer bak. Jan heeft wat yoghurtjes en een (schrik niet) banaan (jaja hij eet vrijwillig fruit). Na het ontbijt pakken we de rest van onze spullen en checken uit. Zo, eens kijken hoe het past als we alle spullen achterin hebben. Dat valt niet tegen. Het past goed, zelfs de koelbox kan  achterin bij de koffers staan (het zoemt behoorlijk dus hoe verder weg het staat hoe beter).

We zoeken de US20 op en trekken naar het westen. Heel eerlijk gezegd is het begin niet zo aantrekkelijk. Grote weg, stedelijk gebied, kortom mwah. Ik zoek dan ook een andere route uit die over kleinere wegen gaat. Das al een stuk beter. Tussen de maisvelden gaan we verder met hier en daar een boerderij en een klein stadje. Tegen lunchtijd komen we aan in Freeport. In het boek heb ik gezien dat daar een leuk restaurantje/ijssalon zit naast een parkje waar een debat tussen Lincoln en Douglas (1858) wordt herdacht. De ijssalon is een hartstikke leuk oud, authentiek zaakje.

Jan en ik vinden een plek aan de counter. Later blijkt ernog een stuk restaurant met normale tafels te zijn maar dat zagen we dus te laat. Boeit niet, dit heeft wel wat. Ik neem een heerlijke BLT, geroosterd brood met bacon, lettuce (sla) en tomato. Jan neemt chili cheese fries en later nog een klein burgertje. En natuurlijk sluiten we af met wat ijs. Jan een milkshake en ik neem 1 bolletje caramel ijs met rolo er in. Ook al zo lekker maar 1 bolletje hier komt overeen met vijf Nederlandse bollen. Pffff. Ik krijg het dan ook bij lange na niet op!

Met het ijsje in de hand loop ik even langs het parkje. De heren Douglas en Lincoln hebben in 1858 een serie debatten gehouden tijdens hun campagne voor de senaatszetel van Illinois (de US senator werd gekozen door de leden van de kamers van de staat dus het was zaak om de eigen partij daar het grootste te krijgen). Lincoln werd geen senator maar publiceerden wel zijn teksten van deze debatten (waarbij slavernij een zeer belangrijk onderwerp was) en werd mede daardoor 2 jaar later de presidentskandidaat voor zijn partij. Leuk om zo even een stukje geschiedenis mee te pakken.

Na de lunch rijden we verder naar Galena waar we ruim een uur later aankomen. Eerste doel daar is het huis van Ulysses S Grant, oud generaal en president. Om de vijf minuten begint er een tour door het huis dus daar wachten we op een bankje op de porch op. Eerst alleen maar opeens komen uit alle hoeken en gaten mensen aanzetten en is het opeens een groep van 15 man. Er komen dus blijkbaar nogal wat mensen langs op een dag :).  De mevrouw die ons rondleidt is een beetje een aparte. Ze hinnikt om haar eigen ‘grapjes’ en je ziet de radertjes in haar hoofd draaien terwijl ze de informatie opdiept. Enfin, nadat ze buiten de nodige voorgeschiedenis heeft verteld gaan we naar binnen.

Ze waren nogal van het drukke behang in die tijd. Poeh hey. Maar tis ook wel weer prachtig. We zien de bibliotheek/studeerkamer, woonkamer en eetkamer. Jan en ik kijken rustig zo wat rond maar als de mevrouw verder gaat vertellen en begint over het waarom van het zwarte leer op de stoelen kijken we elkaar aan. Dit gaat wel heel erg lang duren. En hoe leuk we het ook vinden we hebben geen zin om een uur lang feitjes aan te horen die je toch zo weer vergeet (nou ja die ik vergeet). We sluipen dan ook weg van de groep en vragen aan een andere mevrouw van het huis of we even naar de keuken mogen gaan kijken en dan gaan. Het ‘excuus’ dat we gebruiken is dat ik niet zo lang kan staan (ik loop ook met twee krukken). ze vindt het geen probleem. En zo staan we (na het geven van een donatie uiteraard) na een paar minuten weer buiten. Het was kort maar interessant. Via het parkje met een prachtig uitzicht en een standbeeld van mevrouw Grant (1 van de weinige first ladies met een eigen standbeeld) gaan we op weg naar de auto.

Op naar ons hotel, even chillen (letterlijk, tis heet buiten!). de Stoney Creek Inn Galena zag er op het internet leuk uit en blijkt in het echt ook schattig. Hopen berendecoraties en andere meuk. Het meubilair op de kamer is ook eens wat anders en ik vind het douchegordijn bijzonder grappig. Er staat ook een knuffelvarken op bed die je kan kopen, aaaah cute!

We blijven ook weer niet te lang hangen. Ik wil het dorp in, het zou een leuke winkelstraat moeten hebben waar je leuk kan flaneren. Het boek heeft niet gelogen, het is een leuke straat met allerlei leuke winkels. Als eerste duiken wij bij Galena Garlic binnen waar ze honderden kruiden mixen hebben. Het ruikt er heerlijk. We zoeken van de enorme wand vijf zakjes uit (na het nodige proeven, pittig!).  We zouden hier nog veel langer kunnen blijven en meer kunnen kopen maar dat doen we niet :). We lopen door een boekenwinkel, hondenaccessoirespeciaalzaak en een rootbeer winkel (heel veel varianten op de frisdrank rootbeer, een acquired taste, wij vinden het niet lekker maar tis typisch Amerika).

Dan via een snoepwinkel (ff applaus, ik koop niks) door een zaak met tassen. Jan scoort daar een riem want moet z’n broek vasthouden anders zakt ie van z’n kont. Dan als laatste naar de kookwinkel. Ik had in een brochure gezien dat die er zat en wilde die graag eens bekijken. Leuk, heul heul veul gadgets. Echt ze verzinnen overal wat voor! Hier vraag ik naar een molentje zoals ze bij de Olive Garden gebruiken om kaas te malen. Die vraag krijgt ze vaak vertelt ze en ze heeft die dingen zeker. We kopen uiteindelijk een roestvrij stalen variant, ben benieuwd.

Dan is de koek echt op en we, nou ja ik, strompelen naar een restaurant dat de mevrouw van de kookwinkel aanraadde. Tis een licht sjieke bedoening, Amerikaans fine dining in een schattig dorpje dus. Zo gaat dat. We vinden ons serveermeisje een prachtig lief kind. Ze praat heerlijk zalvend en maakt halve buiginkjes, haar interpretatie van hogere hotelschool werk denk ik. Het heeft wel wat. En het eten heeft ook wat, mjammie wat lekker. Jan heeft een pot roast en ik zalm met zoete aardappelpuree. Echt heerlijk!

Toe delen we een stukje cheesecake, ook al zalig. Helemaal tevreden gaan we via een Walmart waar we wat drinken en andere handigheidjes kopen terug naar ons hotel.
de foto’s van vandaag staan hier