Dag 10, 11 augustus 2016
Zo, we zijn klaar met Amarillo. Op naar een volgende plek. En we zijn ook klaar met route 66. Paar jaar geleden zijn we er te snel naar onze zin overheen geakkerd omdat het zo warm was. Nu is het een mooi temperatuurtje maar we merken dat het daar niet aan gelegen heeft de vorige keer. Het blijft een bijzondere route omdat hij zo divers is maar we vinden de leutige benzinestationnetjes en neon signs ondertussen wel best.
We willen wel graag naar Santa Fe, dat vonden we de vorige keer een heel leuk stadje. Ik zoek een mooie route uit (een groene route op onze kaart) om er te komen. Eerst halen we wat bij de Starbucks en dan trekken we naar het westen opende snelweg. Na een klein half uur gaan we er vanaf en rijden pal noord over een kleinere weg. We zitten nu in de plains van Texas, uitgestrekte velden en behoorlijk plat. Ontzettend mooi. We genieten.
Dan gaat het platte landschap over naar een bergachtig uitzicht. Het wordt allemaal nog mooier om ons heen. Ja dit is meer onze stijl dan langs een snelweg slingeren. Ik maak de nodige foto’s maar ja. Dat komt natuurlijk nooit helemaal over. Maar goed, toch een poging:
Onderweg stoppen we even bij een Denny’s voor de lunch. Ach, ik hoef het vast niet te zeggen. Jan neemt een skillet (husselpotje met aardappels en vlees) en ik neem pannenkoeken met banaan en aardbei. Mjammie. 66 alternatieve groene route
Na de lunch rijden we verder naar Santa Fe. Flink stuurwerk voor Jan want tis bochtig. Maar dat deert hem niet :). Onderweg, net als de vorige keer toen we Santa Fe van de andere kant benaderden, rijden we slecht weer in. In de verte zien we onweer en het wordt erg donker. Ook de temperatuur keldert. We zien het van een graad of 31 teruglopen naar 18. Maar achter de wolken zien we de opklaringen al weer en als we Santa Fe inrijden is Side temperatuur al weer hoog in de 20. Heerlijk dus.
We checken in bij ons hotel, de Comfort Suites en chillen even voor we op zoek gaan naar avondeten. We gaan niet naar het centrum maar zoeken iets in de buurt. Ik heb een Mexicaans restaurant uitgezocht maar als we daar binnenlopen maakt Jan rechtsomkeer. Hij vindt het kwa uitstraling helemaal niks. Uh ok. Dan dus iets anders maar dat had ik niet voorbereid dus dwalen we wat rond. Ik weet dat er nog ergens een Brewery moet zijn maar die kan ik niet gevonden krijgen. Uiteindelijk leggen we aan bij Applebees. Vorig jaar vond ik ze wat minder maar daarvoor waren ze wel goed dus we proberen het gewoon. Nah, ik zal het maar gelijk verklappen, de Applebees slaan we voortaan wel over als we een keuze hebben. Jans kipfilet is best te doen maar mijn zalm is niet te pruimen. Helemaal dood en droog. Blerhh. Ik laat dit weten aan de serveerster (overigens een eigenaardig type die in d’r zelf pratend rondsjouwt) die een nieuwe voor me zal laten maken. Alleen zegt ze dat ze ze standaard well doen bakken. Ik zeg dat als dat zo is dat ze dan geen nieuwe moeten maken. Zalm moet net an gaar zijn wat mij betreft anders eet je roze zaagsel. Enfin, na een hele tijd wachten (waarbij ze drie keer is komen vertellen dat het er heus zo aankomt en ik ondertussen m’n rijst en groente al zowat op heb en op het punt sta te zeggen dat die hele zalm niet meer hoeft) komt ze weer aan. Ik probeer de zalm maar die is geen sikkepit beter. Zucht. Verkoop het dan niet als je het niet klaar kan maken! Deze zalm kan dus ook weer afgevoerd worden. Of ik dan nog wat anders wil? Uh nee. Nou ondertussen niet meer (en die rijst en groenten vullen ook :)). Nou ja, we nemen wel een toetje (churros en een mini dame blanche voor Jan). Mijn zalm wordt overigens keurig van de rekening gehaald , das weer netjes. Wij gaan terug naar het hotel. Nog ff wat spelen kijken en wat aanprutsen.
Foto’s staan hier (en wees blij dat ik een stuk reed want ik had wel wolkenfotos kunnen blijven maken!)
Eén gedachte over “ Dag 10, 11 augustus 2016”
Ik vind het helemaal niet erg als jij de hele dag wolkenfoto’s maakt; prachtig!